ترس ترس ترس.

اینجا را دوست دارم. محدوده‌ی امنی ست برای نمایش دارک سایدم. امروز «ک» بهم گفت: «چشمت بی بلا عزیز دلم». حتی ویس فرستاد. :)) تمام خاطرات بچگی‌ام را زنده کرد. داشتم با نون رد می‌دادم و می‌گفتم کاش به جای «ک»، او گفته بود «عزیز دلم». من نمی‌دانم چه می‌خواهم اما می‌دانم این روزها ترسم بالا زده. شاید فقط عبور از این بحبوحه باشد که حالم را بهتر کند.